Simon sits in a park thinking about his recent breakup with Karin, wondering if things could have been different. He speaks with his friend Albert, who encourages him to move on.
| Een breuk bespreken | Discussing a Breakup |
| Vandaag is het zondag. Het is een zonnige, frisse dag midden in november en Simon zit op een bankje in het park. Het weer is absoluut perfect en normaal gesproken zou Simon zich erg tevreden voelen… maar vandaag voelt hij zich helemaal niet vrolijk. | Today is Sunday. It’s a sunny, crisp day in the middle of November, and Simon is sitting on a bench in the park. The weather is absolutely perfect, and normally, Simon would feel very content… but today, he doesn’t feel cheerful at all. |
| Simon is onlangs uit elkaar gegaan met zijn vriendin Karin en voelt zich de laatste weken behoorlijk somber. Simon weet dat de relatie met Karin nooit zou hebben gewerkt, maar hij kan het niet helpen dat hij eraan denkt hoe het had kunnen zijn als dingen anders waren gelopen. | Simon recently broke up with his girlfriend, Karin, and has been feeling pretty down over the past few weeks. Simon knows that the relationship with Karin would never have worked, but he can’t help thinking about how things might have been if they had gone differently. |
| Simons vriend, Albert, voegt zich bij hem om even te praten. | Simon’s friend, Albert, joins him to chat for a bit. |
| Simon: Misschien, als ik wat geduldiger met Karin was geweest, waren we nog samen. Ik weet het niet… | Simon: Maybe, if I’d been a bit more patient with Karin, we’d still be together. I don’t know… |
| Albert: Geef jezelf niet te veel de schuld, man. Relaties zijn ingewikkeld. Maar wat is er gebeurd? | Albert: Don’t blame yourself too much, man. Relationships are complicated. But what happened? |
| Simon: We ruzieden veel aan het einde. Als we niet zoveel hadden gevochten, denk ik dat het misschien goed had kunnen komen. Maar ik was altijd zo koppig. | Simon: We argued a lot at the end. If we hadn’t fought so much, I think maybe it could’ve worked out. But I was always so stubborn. |
| Albert: Dat begrijp ik. Maar je kunt jezelf niet overal de schuld van geven. Het ligt aan beide kanten. Als zij wat meer begrip had gehad, zouden die ruzies misschien minder vaak zijn voorgekomen. | Albert: I understand that. But you can’t blame yourself for everything. It takes both sides. If she’d been a bit more understanding, maybe those arguments would have happened less often. |
| Simon: Ja, je hebt gelijk. Had ik maar meer met haar gepraat over hoe ik me voelde… en ik wou dat ik haar meer had gevraagd hoe zij zich voelde. Misschien had alles anders kunnen lopen. | Simon: Yeah, you’re right. If only I’d talked to her more about how I felt… and I wish I’d asked her more about how she felt. Maybe everything could have gone differently. |
| Albert: Het is lastig. Je weet het pas echt als het voorbij is. Maar als het niet zo had moeten zijn, had je er niets aan kunnen veranderen. | Albert: It’s tough. You only really know once it’s over. But if it wasn’t meant to be, there’s nothing you could’ve done to change it. |
| Simon: Ik denk het. Maar ik kan er gewoon niet mee stoppen erover na te denken. Wat als we allebei net iets meer ons best hadden gedaan? Zouden we misschien nog samen zijn? | Simon: I think so. But I just can’t stop thinking about it. What if we’d both just tried a bit harder? Could we maybe still be together? |
| Albert: Misschien wel. Maar je kunt niet in die “wat-als” blijven hangen. Het enige wat je kunt doen is ervan leren en vooruitgaan. | Albert: Maybe so. But you can’t get stuck in those “what-ifs.” The only thing you can do is learn from it and move forward. |
| Simon knikt. Hij weet dat Albert gelijk heeft – hij kan het verleden niet veranderen. | Simon nods. He knows Albert is right – he can’t change the past. |
| Hij zucht. Misschien is het tijd om los te laten en zich op de toekomst te richten. | He sighs. Maybe it’s time to let go and focus on the future. |